GUUS UIT HET HOGE NOORDEN

Lieve mensen van de kattenafdeling,

Hier een berichtje van Guus( bij jullie bekend als Jacob) uit het hoge noorden. Half juli ben ik vanuit het HDC verhuist naar de kop van Overijssel. Ik had opgevangen dat er een flinke tuin en veel weilanden daar voor mij waren, dus ik heb me maar gedeisd gehouden tijdens de 2 uur durende autorit. Eenmaal thuis, was ik een beetje ongeduldig, want ik wilde natuurlijk dat mooie buitenleven wel eens gaan verkennen. Allerlei trucjes heb ik uit de kast getrokken, maar men zei dat ik eerst binnen mocht wennen en dat het te snel was om naar buiten te gaan. Mijn trucjes werden niet zo gewaardeerd. Ik heb regelmatig opgevangen dat ze niet wisten hoe ze mij ooit zouden gaan begrijpen en of ik hier wel op mijn plek zou zijn. Zelfs Saskia moest eraan te pas komen, want anders was de kans groot dat ik weer terug naar Den Haag zou afreizen. Gelukkig snapte Saskia wat ik zo graag wilde en hebben ze me na 2 weken toch de wijde wereld ingestuurd. Dat was wel even spannend omdat ze bang waren dat ik niet terug naar huis zou komen. Maar ik heb me netjes weer gemeld, toen ik geroepen werd. Al binnen een paar dagen had ik de hele straat om mijn mooie poten gewonden.

Intussen weet iedereen dat ik Guus ben en waar ik woon. Er is hier van alles te doen, op bezoek bij alle buren, mijn lieve herder vriend Dex bezoeken, tuinieren, in bomen klimmen, jagen, in auto’s kruipen ( wat ze liever niet hebben), met mijn personeel een wandeling maken en ik heb een heel bijzonder kattenvriendinnetje opgeduikeld.

Mijn oude trucjes ga ik steeds meer vergeten en mijn personeel begrijpt me elke dag een beetje beter. Mij hoor je niet meer klagen. Overdag op pad en ’s avonds op de bank snurken.