Nora (voorheen Deela) hier. Ik ben ondertussen bijna 6 weken in mijn huis. Ja…, ik noem het ”mijn huis’ want dat zegt mijn vrouwtje. Ze zegt tegen mij dat ik nog net niet heel haar huis aan het overnemen ben. Nou ja… we wonen samen dus wat van haar is is ook van mij hé?! Ongegeneerd sta/ zit en lig ik op allerlei plekjes. Nu is hier ook een kattenbalkon, maar dat vind ik nog veel te spannend. Ik zit wel regelmatig op mijn gemak voor het kattenluik naar buiten te spieken (dan zie je eigenlijk totaal niets, maar goed). Ook durf ik nog niet op de vensterbanken. Ik ben heel nieuwsgierig, maar ik vind het nog te spannend.
Mijn vrouwtje haalt ook geen truckjes uit dit mij te laten proberen, want zo zegt ze; ik doe het hééééél goed maar zij ziet nog dagelijks stress signalen bij mij. Dus alles op mijn tempo.
En weet je, ik ben dol op spelen!!!!! Ik speel graag met mijn muisje, balletje of wat dan ook. Ik jaag erop alsof het een prooi is en ik laat niet achterwege dan met 200 km per uur via mijn krabpaal op de bank te springen om vervolgens de kleden die op de vloer liggen compleet te verschuiven en heel fanatiek mijn prooi te vangen.
Aan het begin vond ik het heel eng als mijn vrouwtje met mij speelde. Ondertussen hebben wij een paar korte speelmomenten per dag en… als zij eens een moment overslaat ga ik gewoon voor haar zitten en haar aankijken… dan weet zij genoeg. Moe of niet; de manier waarop ik haar aankijk kan zij niet weerstaan, dus ik krijg het dan ook gewoon voor elkaar.
En zal ik nog eens wat verklappen: mijn vrouwtje mag mij sinds kort ook aanraken zonder dat ik geniet van mijn liquid snack!! Wel op een moment dat ik dat wil hoor.
’s Avonds ga ik uit mijzelf in mijn mandje liggen dat op de bank staat, gezellig naast mijn vrouwtje. Zij steekt dan haar hand uit en als ik daar dan tegen aan wrijf gaat zij mij heerlijk kriebelen; onder mijn kin, mijn wangen, tussen mijn oren. Ik geniet daar zo van dat ik mijn ogen sluit, spin én zelfs op mijn rug draai. Heb ik geen zin in knuffelen draai ik gewoon mijn hoofd weg. Vindt mijn vrouwtje wel eens jammer, maar het kan niet altijd feest zijn hé?
Ook trek ik mij nog regelmatig terug in de zijkamer. Gewoon even tijd alleen, dat heb ik gewoon nodig. Ik heb nog veel tijd nodig mij echt helemaal veilig hier te voelen, maar ik doe het al zo goed
Nou lieve mensen, tot een volgende keer! Knuffel van Nora
