Snow Geadopteerd
< Terug naar overzichtNaam | Snow |
---|---|
Geslacht | Vrouwelijk |
Ras | dalmatier |
Kleur | Zwart-wit |
Leeftijd | Volwassen |
Geboortedatum | 16/05/2014 |
Gesteriliseerd / Gecastreerd | Ja |
Knuffelen | Knuffelkampioen |
Verlegen | Nee |
Kan met katten | Nee |
Kan met honden | Nee |
Kan met kinderen | Vanaf 16 jaar |
Kan trap lopen | Ja |
Kan alleen zijn | Dit zal heel langzaam opgebouwd moeten worden |
Kan in de auto | Ja |
Zindelijk | Ja |
Omschrijving
Superlieve dame met een rugzakje…
Hallo! Heb je even, dan stel ik mijzelf voor… ik ben SNOW. Ik logeer in het asiel waar ik veel mensenvrienden heb. Omdat ik niet tegen het-alleen-in-een-kennel-zitten kan (dan moet ik erg huilen) heb ik een plekje op kantoor. Dat wil elke hond wel die hier verblijft, dus ben ik een enorme bofhond. Ik heb veel lekkere ligplekjes daar, veel speeltjes en krijg de hele dag knuffels!
Maar, het is mooi geweest, ik verlang naar een familie van wie ik voor altijd op aan kan. Die weet hoe een Dalmatier (je hebt vast al gezien dat ik dat ben) in elkaar steekt, met hele lieve maar ook wat lastiger karaktereigenschappen.
Dalmatiers zijn ‘mensachtig’ en mensgericht. Ze zijn gelukkig als ze alle tijd met hun lievelingsmensen kunnen doorbrengen. Ze zijn gevoelig en vragen om aandacht mocht je dat even vergeten. En al die eigenschappen zijn voor de volle 100% vertegenwoordigd in mij.
Ik houd van spelen en wandelen, maar ben zeker niet geschikt als full time ‘buitenhond’, daar is mijn vacht niet op berekend wat allerlei kwalen tot gevolg kan hebben.
Lees nu verder, want je moet wel alles weten en niet alleen voor mijn knappe snoetje gaan.
Ik kan heel slecht tegen alleen zijn. Daar word ik ongelukkig van, dus ga ik met alles aan de haal wat ik kan vinden. Soms eet ik dingen op die niet goed voor mij zijn. M’n nieuwe baasjes moeten zich goed realiseren, dat ik gewoon altijd bij ze wil zijn. In het asiel is ook gebleken dat ik zacht gezegd geen klik heb met andere viervoeters. Honden, katten, paarden, ik kan er niet mee uit de voeten, raak gefrustreerd en hang in de lijn. Natuurlijk zijn mijn verzorgers hiermee al aan de slag gegaan. Ik heb al kunnen trainen op het veld met hond Spekkie en hond Jada. Dat ging best goed, ik vond de stukjes kip ook erg lekker. Maar… helaas is er niet elke dag tijd, er zijn hier namelijk nog veel meer honden die aandacht nodig hebben. En voor het proces is het gewoon beter als mijn toekomstige baasje dit overneemt.
Dus, zoek je een enorme knuffelhond, een maatje dat altijd bij je in de buurt wil zijn, dat gevoelig is en het leven SAMEN met jou wil delen dan heb je een kans. Ben je daarnaast bereid om na onze kennismaking onder begeleiding van mijn verzorgers/gedragstherapeuten samen met mij te trainen op het uitvallen naar andere viervoeters dan maak je een hele grote kans. Dit betekent dus dat je vaker naar het asiel moet komen, totdat ik eindelijk met je mee mag.